De reis van Maarten en Ale van 5 t/m 12 maart naar in Roemenië is goed verlopen. We zijn dinsdagmorgen vroeg
vertrokken uit Nederland en na een overnachting in het Paprikahotel en daarna
in een overnachting in Bistrita Roemenië zijn we op donderdag aangekomen in
Botosani.
Voor de eerste keer konden we lossen op het
terrein van Casa Ioana. De spullen die we brachten konden worden opgeslagen
worden in de containers die we vorige jaar hebben gebracht. Het lossen
ging vlot en zonder problemen, de avond hebben we doorgebracht met Cristi en
Aline heerlijk gegeten en op een ontspannen manier veel dingen met elkaar
besproken.
Vrijdag hebben we een bezoek gebracht aan het
kantoor van de kinderbescherming in Botosani. Hier worden moeders met kinderen
opgevangen die in de problemen zijn gekomen, veelal door huiselijk geweld. Ook
hele jonge moeders die "per ongeluk" een kind gekregen hebben en
daardoor door hun familie zijn verstoten kunnen daar terecht. In totaal waren
er zeventien moeders met hun kinderen, de leefomstandigheden in het tehuis zijn
goed na een halfjaar moet er echter ander oplossing komen. Kindertehuizen
familie etc., ze proberen van alles om iets te doen voor de mensen maar het is
moeilijk. Wij werden geconfronteerd met de situatie dat een jonge vrouw met
drie kinderen het tehuis binnen een paar dagen moest verlaten. De vader van de
1e twee kinderen zit in de gevangenis en de vader van haar derde kind is een
schaapherder met heel weinig inkomen die het hele jaren met een kudde schapen
rondtrekt ver weg van Botosani. In een dorp niet ver van Botosani is een huis
beschikbaar waar ze tijdelijk kan wonen met haar kinderen, aan Cristi de vraag
wil jij hier bij helpen, hij wil dit graag maar heeft financieel hiervoor geen
mogelijkheden. We hebben samen met de jonge moeder het huis bekeken, dit ziet
er goed uit en besloten om in ieder geval voor de 1e maand 600 Ron beschikbaar
te stellen voor eten, brandhout, pampers etc., Cristi gaat er verder mee, hij
neemt contact op met de burgemeester van het dorp en de directrice van de
kinderbescherming om e.a. goed te regelen.
We bezochten ook de voorzitter van de Joodse
vereniging in Botosani, via Max Veenstra hebben we 1.000 blikken groenten
gekregen onder de conditie er 500 te geven aan de Joodse gemeenschap daar. Het
is een interessante ontmoeting geworden, een andere keer meer hierover.
Daarna bezochten we een gezin met twee kinderen in een heel simpel huisje waarvan de dochter een hartoperatie moet ondergaan, de vraag is willen jullie de reiskosten betalen en medicijnen. De aanvraag komt via de sociale dienst van deze gemeente. De omstandigheden waarom der deze mensen leven is gewoon heel slecht, we hebben potten Hak, sultana's en wat speelgoed voor de kinderen gegeven.
Daarna bezochten we een werkeloze vader en zijn gezin met maar liefst negen
kinderen, zijn vrouw is bijna blind en het huis is absoluut ongeschikt om er te
wonen met zoveel mensen. Niet de beste gedachten komen in mij op als ik zo'n
waardeloze vader zie en hopeloze situatie waarin zijn kinderen verkeren.
Cristi heeft er al een keer de ramen laten repareren en ook de vloer, verder
helpt hij ze met HAK sultana’s en pakketten met Kerst en Pasen. Het is in ieder
geval iets.
Verder bezochten we nog een man van 65 jaar die in die in een eenvoudig huisje woont zonder elektra en zonder vrouw en kinderen. Het huisje staat niet in een dorp de man is slecht ter been, heeft hartproblemen en krijgt een uitkering van € 23 per maand. Triest om te zien, hij begon ook nog te huilen en vertelde dat hij graag in het ziekenhuis zou worden opgenomen niet vanwege zijn hartproblemen maar door de eenzaamheid.
We bezochten ook de vader van Cristi in zijn drukkerij leuk gesprek gehad, samen met een compagnon maakt hij allerlei drukwerk o.a. met een machine van meer dan 100 jaar oud.
Daarna bezochten wij de moeder met de vijf kinderen in Urgeni, de moeder was nog op haar werk ze doet ergens in het dorp de huishouding voor iemand. Anna en haar vier broertjes waren wel thuis en zaten lekker bij de kachel naar de TV te kijken. Het gaat heel goed met hen, op school gaat het goed en ze zien er een stuk beter uit dan bij onze eerste ontmoeting afgelopen zomer.
Voor ons stond
weer een heerlijke maaltijd klaar bij Aline, na het nuttigen hiervan en nog het
uitwisselen van onze ervaringen gingen we naar Casa Ioana om te gaan slapen.
Daar was de kapper net klaar met het knippen van de kinderen en kregen wij ook
nog een knipbeurt.
Daarna bezochten we een gezin met twee kinderen in een heel simpel huisje waarvan de dochter een hartoperatie moet ondergaan, de vraag is willen jullie de reiskosten betalen en medicijnen. De aanvraag komt via de sociale dienst van deze gemeente. De omstandigheden waarom der deze mensen leven is gewoon heel slecht, we hebben potten Hak, sultana's en wat speelgoed voor de kinderen gegeven.
Verder bezochten we nog een man van 65 jaar die in die in een eenvoudig huisje woont zonder elektra en zonder vrouw en kinderen. Het huisje staat niet in een dorp de man is slecht ter been, heeft hartproblemen en krijgt een uitkering van € 23 per maand. Triest om te zien, hij begon ook nog te huilen en vertelde dat hij graag in het ziekenhuis zou worden opgenomen niet vanwege zijn hartproblemen maar door de eenzaamheid.
We bezochten ook de vader van Cristi in zijn drukkerij leuk gesprek gehad, samen met een compagnon maakt hij allerlei drukwerk o.a. met een machine van meer dan 100 jaar oud.
Daarna bezochten wij de moeder met de vijf kinderen in Urgeni, de moeder was nog op haar werk ze doet ergens in het dorp de huishouding voor iemand. Anna en haar vier broertjes waren wel thuis en zaten lekker bij de kachel naar de TV te kijken. Het gaat heel goed met hen, op school gaat het goed en ze zien er een stuk beter uit dan bij onze eerste ontmoeting afgelopen zomer.
Zaterdag hebben we afscheid genomen en om
negen uur vertrokkenen we naar Breaza. In Deda bezochten we samen met Csaba en
Imola een opvang voor dementerende bejaarden. Hier gaat met regelmaat spullen
die wij brengen naar toe, hulpmiddelen maar ook HAK en sultana's, soep etc. De
mensen worden er goed opgevangen, de kamertjes zijn klein en overbevolkt maar
met de beperkte middelen doet het verplegend personeel wat ze kunnen, om alles
zo leefbaar mogelijk te maken, geen eenvoudig opgave. Zaterdagavond hebben we
tijdens en na het eten gezellig zitten kletsen met Csaba en Imola over de
dingen ons bezighouden.
Zondag hebben we de kinderen weer opgehaald
uit hun thuissituatie, ook hebben we een ontmoeting gehad met Elena de social
werkster van Urmenis. Hier gaat binnen kort een container naar toe zodat ze
vandaar uit hulpgoederen kan verspreiden.
Maandagmiddagmorgen vroeg aan de terugreis
begonnen dinsdag kregen we in Duitsland nog problemen door sneeuw!! We sliepen
die nacht wel weer in ons eigen bed. De verkeerssituatie in Duitsland
Maarten en Ale maart 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten