Weekbericht 20

Tijdens mijn reis van 21 t/m 28 mei samen met Gerrit Beetsma naar Roemenië hebben we weer veel dingen meegemaakt.

Na al die jaren dat we als stichting hulp verlenen en hulpgoederen naar Roemenië brengen bekruipt je soms wel eens het gevoel van is het nog wel nodig en nuttig wat we doen. Onze contactpersonen informeren ons steeds over hun ervaringen en het is voor mij zeker niet de eerste keer dat in Roemenië was. Maar toch we worden ouder en je zou graag willen het niet meer nodig is.

Na de ervaringen van deze reis is (weer) de conclusie dat het voorlopig nog hard nodig is. Er leven er nog zoveel mensen onder erbarmelijke omstandigheden dat de hulp die wij kunnen bieden voor hen heel welkom is. In Roemenië hebben best veel mensen een redelijk inkomen en hebben en een goed bestaan, gelukkig neemt dit aantal toe. Er zijn echter nog heel veel mensen die dit niet lukt, het sociale vangnet is slecht en veel mensen vallen hier helemaal buiten. 

Nogmaals ons werk is nog steeds belangrijk en goed dat we dit met z’n allen kunnen en willen doen.

Om er geen ellenlang verhaal van te maken heb ik onze ervaringen in een aantal fotoalbums geplaatst met een kleine toelichting. Vooral de laatste twee zijn heftig en hebben veel indruk op ons gemaakt.

Foto's van de boerderij


Foto's uit Botosani


Foto's van een man alleen


Foto's gemaakt bij een boomkweker.


Bezoek aan Piu en Julian


Zigeuners nabij Bistrita


Zigeuners nabij Tirgu Mures


Haye en Charles hebben een goede reis gehad en hun spullen weer kunnen afleveren in Breaza. Zaterdag waren ze weer thuis.

Aanstaande woensdag komt er weer een Roemeense truck die gaat eerst naar de boerderij waar hij o.a. de stellingen gaat afleveren. Hij laad daar nog een aantal pallets met sperziebonen en gaat dan door naar Botosani.