We timmeren nog steeds aardig aan de weg, de teller wat transporten betreft staat inmiddels op 20, het gemiddelde is dus 1 per week. Waarvan drie met onze “eigen vrachtwagens” en vrijwilligers achter het stuur, de rest met Roemeense vrachtwagens. In het begin van de crisis waren de wachttijden aan de grens extreem lang, dit is de laatste tijd niet meer het geval.
Zoals ik al vaker schreef is voedsel op dit moment het allerbelangrijkste, heel veel mensen hebben geldgebrek en kunnen niets kopen. Het lukt ons aardig om de trucks die we sturen met voedsel te vullen, heel veel dank aan de mensen die dit mogelijk maken.
Maandagochtend 11 mei is de truck in Botosani gelost die we op 6 mei in Broek op Langedijk hadden geladen. Het ging allemaal probleemloos, behalve in Botosani is er in een dorp vlakbij de grens met de Oekraïne gelost. De burgemeester en mensen van de kerk daar hebben de verdeling geregeld. Het is een arme streek met vrijwel geen werkgelegenheid. Voor degene die er weleens zijn geweest het is nabij de voormalige kazerne waar nog steeds een heleboel kansarme mensen wonen.
John Fracker stuurde ook weer foto’s van zijn uitdeelacties. Het is ook naar de mensen gegaan die vorig jaar getroffen zijn door de overstroming de rivier in Bistrita. We hebben deze mensen toen geholpen met o.a. containers, hout en dakplaten.
Ook Toth Attila gaat door met uitdelen aan gezinnen die dat hard nodig hebben.
Woensdag 13 mei hebben we weer een trailer met mooie en bruikbare spullen voor Henk Muller geladen, vrijdag 16 mei is hij daar gelost. Henk was er weer heel blij mee en heeft voorlopig weer voorraad voor de mensen in zijn omgeving.
Elena is de sociale werker in Urmenis, ze heeft een groot hart en is en doet veel voor de mensen in haar omgeving. Vrijdag kwam ze samen met een politieagent en een moeder met drie kinderen naar Imola en Csaba.
De partner van deze vrouw heeft een kwade dronk over zich en als hij teveel gedronken heeft krijgt hij losse handjes. De kinderen zijn dan niet veilig, hij slaat en dreigt hen de keel door te snijden. Dit is blijkbaar al een tijdje aan de gang maar nu moest er ingegrepen worden door de sociale dienst van de gemeente. Alle kindertehuizen van de staat zitten vol, er is daar geen plek meer voor deze kinderen. De kinderen wonen nu bij Csaba en Imola in Breaza, ze voelen zich er al aardig thuis en hebben goed geslapen. Hoe dit verder gaat en of ze er langere tijd gaan blijven moeten we even afwachten.
Vrijdag was konden we bij de familie Herweijer van boerderij De Peppelheem www.frietaardappel.nl weer een vracht aardappelen ophalen. We gingen er dit keer met een grotere groep op af en ook onze agrarische specialist Gerrit Beetsma kwam een handje helpen, Gerrit was de machinist van de sorteermachine. Uit Roemenië heb ik alleen maar positieve reactie ontvangen over het de aardappelen die we eerder gebracht hebben. Het is natuurlijk prima basisvoedsel en het “vult”. Het zijn voor de telers in Nederland geen gemakkelijke tijden. Weer even 22 ton opzakken en laden geeft enerzijds een goed gevoel omdat we hier zoveel mensen mee kunnen helpen. Anderzijds zou je liever hebben dat de boeren er op een normale manier hun geld mee verdienen.
Het was best wel weer een behoorlijke klus, het ging allemaal goed in prettige sfeer.
De komende week komen er weer flink wat spullen binnen, we gaan daarom op dinsdag een truck laden die naar Marghita gaat en woensdag een truck die eerst naar Gherla gaat en daarna naar Breaza. In Gherla is een project dat steun krijgt van stichting Hrif uit Weesp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten